10. ᠡᠪᠡᠳᠦᠭᠰᠡᠨ ᠨᠢ 《ᠠᠪᠤ ᠴᠡᠴᠡᠷᠯᠢᠭ ᠲᠤ ᠣᠷᠣᠭᠰᠠᠨ ᠨᠢ》 ᠳ᠋᠊ ᠭᠠᠷᠮ᠎ᠠ .pdf

1 0 . Өвдсө н нь -Хү н ө вдө нө гэдэг аюу лтай. Зө вх ө н ө ө р ө ө ө вдө ө д зо гсо х гү й, ө вчтэй х ү ний тө лө ө х ү н бо лго н лзо вно . Тийн у чр аас ө вдө х гэж х ү сэх ч юм биш. Хар ин гэтэл ээж, аавд нэг ө дө р х элсэн нь: -Санаа, Цэцгээ х о ёр бидэнд х айр тай юм у у , ү гү й юм у у гэдгийг дах иад нэг ү зэх ү ү ? -Тэгье! гэж юу ч бо до лгү йгээр яг л Санаагийн багынх шиг аав х ашгир ч байна. -За тэгвэл х о ёу лаа ө вчтэй бо лъё. Ту ж л ёо ло о д, элэг ч ө вдлө ө , зү р х ч х атгалаа гээд лбайгаар ай. За юу . Хэр эв тэгээд тэр х о ёр их эд сандр ах юм бо л х айр тай нь тэр , х эр эв то о х гү й бо л х айр гү й нь тэр . Ойлго в у у ? гэж ээж х элэв. -Ойлго ло о . Ямар до гь вэ. Ингээд л тэр х о ёр ын бидэнд х айр тай эсэх ийг бас нэг мэдчих ьегэх члэн аав х элж, тэр дар у й / у р ьдын саа ө вчин гэдэгт дайр агдсан амьтан шиг нү ү р амаа му р ийлгаад у нав. -Энэ ү ед гаду у р явсан Санаа, Цэцгээ х о ёр о р ж ир дэг байна. Гэр т нь х ү ү х эд о р х ио гү й юм шигтаг чиг бо ло х о о р нь тэр х о ёр их эд гайх аад ө р ө ө гө ө о нго йлго во л, аав шалан дээр у начих аад ө р ө ө сө н нү дээр ээ х ар ж байна. Хар ин ээж о р о н дээр ээ у наж, яасан нь мэдэгдэх гү й цээжээбазална. Тэр х о ёр у х аан алдтал айв. Үнэндээ ээж, аав х о ёр ын х энээс нь ч гэсэн ө вчтэй х ү ний цар ай х ар агдах гү й, тэр ч байту гай х ацар нь у лайж эр ү ү лээс эр ү ү л у лаан у р у у л нь то до о с то дх ар агдаж байсан бо ло вч тэр х о ёр айсандаа юу ч мэдсэнгү й, ду у алдацгаан у х асх ийлээ. -Яасан бэ? Бие нь му у байна у у ? гэж Цэцгээ ээжийг шалгаан ду х ан дээр нь гар аа тавьж ү знэ. -Ёо , ёо , ёо ! гэж сү р тэй чангаар у йллаа. -Үгү й о до о энэ чинь юу бо ло х нь энэ вэ?! Тү р ү ү х эн зү гээр байгаагү й билү ү гэж Цэцгээгайх на. Тэгээд аав р у у у х асх ийв. Аав нү дээ аньж, до ту у р аа их шаналж байгаа юм шиг у р у у л ньө мө лзө нө . Ер нь х эн ч х ар ваас ө вчин ту ссан гэдэг нь яр иангү й. Тийм бо ло х о о р х о ёр о х ин ийш тийш гү йлдсэнээ эмч ду у дмаар ч бо ло в. -Санаа чи ү зээч. Нээр ээ энэ х о ёр ын ду х нь х алу у н ч юм шиг гэж Цэцгээ х элээд ээжийнто лго йг дар ж ү зсэнд Санаа. -Нээр ээ то лго й нь жигтэйх эн х алу у н байна гэснээр , ү нэх ээр ө вдө ж гэж тэр х о ёр итгээдзо гссо нгү й, ээж ө ө р ө ө х ү р тэл тэр х о ёр ын яр ианд итгэж « Нээр ээ би ө вдчих сө н юм биш байгаа!» гэж бо дло о . Ингээд Санаа, тэр ү ү х эн до о д давх ар т байдаг Жар гал гэдэг эмч эгчийнд о чих о о р явав. Удсан чү гү й, тэр эгч нь ир ж, эх лээд « ту н му у » байгаа ээжийг дар аа нь аавыг ү зэх ээр су у в. Ээж бу шу у х ан х у вцсаа тайлж ү зү ү лэв. То гло о м нь шо гло о м бо лж, ийм явдалд х ү р гэсэн бо ло х о о рэмчид ү зү ү лэх гү й яах вэ? -Амьсгал! Уу х айс!. Цаашаа эр гэ, сайн амьсгал! гэх члэн Жар гал эмч гялалзсан цагаанчагну у р , ар ө вө р т нь тавин г чагнаад: -За энэ нь ч у г нь гайгү й л байх шиг байна. Мэдэгдэх л юм алга. Мар гааш гэр элд х ар у у лах аасбиш! гээд аавыг ү зсэнээ мө н гайх сан нү дээр о х идыг х ар аад. -Ингэх эд чи яасан гэлээ? Хаана нь ө вдө ө д байна? гэж асу у лаа. Аав бо дсо н ч ү гү й шу у д: -То лго й! гэж заагаад эмчийг то лго й бар их аар -Гэдэс! х эмээн х о до о до о зааж бу длиу лсны дар аа -Хө л! гэж х элж нэг ү зсэнээ бү р сү ү лд нь даанч нэг х элэх юм о лдо х гү й бо ло х о р нь -Гу тал! гэж ам алдлаа. Очиж о чиж, гу тал ө вддө гийг анх у даа со нссо н эмч гэдр эг у х р ав. Энэх ү ү гэнэн бө гө ө динээдтэй яр ианд тэсвэр алдсан ээж ө вчтэй гэснийгээ ч мар таад х и, х и, х и х эмээн х ө х ө р лө ө . Өө р ө ө р нь до о г то х у у х ийсэн х ү ү х дү ү дэд у у р нь х ү р сэн эмч бо со н х ар айв. Санаа, Цэцгээ х о ёрч у у члалт гу йсан бү х ү гийг х амж шимэн ү глэсээр ү ү д х ү р тэл ү дэж ө гө в.