1. ᠴᠡᠴᠡᠷᠯᠢᠭ ᠲᠤ 《ᠠᠪᠤ ᠴᠡᠴᠡᠷᠯᠢᠭ ᠲᠤ ᠣᠷᠣᠭᠰᠠᠨ ᠨᠢ》 ᠳ᠋᠊ ᠭᠠᠷᠮ᠎ᠠ .pdf

1 .Цэцэрлэгт Нэг мэдэх эд Санаа то м бо лсо н байв. Тэр бү х байшингийнх ан байту гай о йр х авийн х о р о о ло л,тэр ч бү ү х эл, су р гу у ль дээр ээ х амгийн ө ндө р нь гэж гайх агджээ. Тэгээд бү р су р лагын дэвтэр нь о нцо о с ө ө р дү нгү йг яана. Санаа х ичээлээсээ тар аад, замын гар цаар гү йн гар ч, гэр тээир лээ. Тэр маш их баяр тай байсныг зү йр лэн х элэх юм алга. Ер нь нэг л мэдэх эд су р агч, тэр ч байту гай бү р бага ангиар дамжина гэлгү й, шу у д л ах лахангийн х ү ү х эд бо лчих со н байвал х эн чинь ч баяр лах шү ү дээ. Тийм бо ло х о о р Санаа их эд баясгалантайгаар ду у аялж гадаа х аалганы тэнд х эвтэж байсан нэгэн бө ө р ө нх ий чу лу у гбагынх аа зангаар шү ү р эн авч, тэр тээд байсан тө мө р х айр цгийг дангинатал шидээд гэр тээ о чив. Хаалганых аа то вчийг дар лаа. Тэгтэл ээжийн о р о нд нэгэн ө ндө р гэгч ну р у у тай сайх анэгч х аалга о нго йлго ж ө глө ө . Санаа, гайх сан гэдэг жигтэй. Тэр эгч, ээж шиг нь ө ндө р тэгсэн мө р тө ө их мар иатайг ү звэл, х эр эв жаах ан х ү ү х эд байсан бо л Цэцэгээ эгч яах ар гагү й мө нгэх ээр аж. Бас тэр эгчийн цар айнаас нэг х ар ах ад аав, бас нэг х ар ах ад ээж х о ёу лаа зэр эг х ар агдах шиг бо лно . -Ор , о р миний дү ү ! Цайгаа у у ! гээд эгч нь дү ү гээ х ө тө лсө ө р гал то го о ны ө р ө ө нд о р ло о . Одо оү звэл, х ааяа чих эр бу лаацалдах юм у у , х эн нэгнийх ээ бо ло х гү й явдлыг ээж, аавд бу шу у х ан « Алтан х о шу у » х ү р гэснээс бо лж зо ду у лдаг Цэцэгээ эгч, ийм то м бо лсо н бо ло лто й. -Цайгаа у у , миний дү ү ! Би о до о то м бо ло о д авто бу сны ко нду кто р бо лсо н бо ло х о о р чамайг х у р у у гаа х ө х дө г, у нтаах ай,х алтар нү ү р т энээ тэр ээ гэж ер дө ө ч шо о ло х гү й. Яалаа гэж то м эгч чинь тэгэх билээ дээ. Одо о х о ёу лаа ёсто й эвтэй байна. Аав, ээжийгээ ёсто й л х ү ү х эд Л шиг асар на. Тэд маань бидх о ёр ыг то м бо лго х гэж зө ндө ө зо во о шү ү дээ гээд эгч ө мнө нь талх , то с, ёо то н ө р ж, аяганд цай х ийлээ. Тэгээд гал то го о ны ө р ө ө г янзлах даа х элэх нь: -Би о до о зо р чигчдын ү йлчлэгч. « Хү мү ү с ээ, билетээ аваар ай! Битгий шах алдаар ай. Ур д зайбайна шү ү . Өвгө н настай, х ү ү х эдтэй х ү нд су у дал тавьж ө гө ө р эй!» гээд л х ү мү ү ст ү йлчилнэ. Есто й го ё. За эгч нь ажилдаа явлаа. Чи цэцэр лэгээс аавыг авах аа мар ту у зай. Тэгээд эгч сав су у лгаа ар чиж ду у сгаад, гар ч о дло о . Тэгэх дээ ээжийн бар ьж явдаг у р т о о со р то йцү нх ийг санжигну у лсаар х о лдло о . Санаа, гайх ан цо нх о о р х ар на. « Ямар со нин х эр эг вэ! Аав цэцэр лэгт байна гэнээ!» гэж бо дто л саях ан нэг о р о й яр ьж байсан нь санаанд о р ло о . Тэр яр иагбо до о д Санаа инээд алдлаа. « Үнэх ээр аав нь цэцэр лэгийн х ү ү х эд бо лсо н гэж ү ү !? Тийм то м, бү дү ү н байж, цэцэр лэгийн жаалу у д ду нд бу даатай сү ү у у ж су у х гэж ү ү ! Бас тэгээд, то ммө р тлө ө жаах ан жаалу у дтай зэр эгцэн зо гсо о д « Мааму у нааш ир Манайд х о ёу лаа то гло ё Аав ээж х о ёр ын Авчир сан то гло о м бий шү ү гэж ду у лах гэж ү ү ?» . Санаа, эгчийнх ээ ү гэнд о р ж бу шу у х ан х у вцсаа ө мсө ө д цэцэр лэг у р у у явав. Цэцэр лэг тар ж, аав, ээж нар х ү ү х дү ү дээ дагу у лаад х ар ьж байна. Зар им нь Санааг х ар ж, « Энэх ү ү х эд х энийг авах гэсэн юм бо ло о » гэж гайх на. Тэгтэл со нин юм бо лло о . Цэцэр лэгийн багш, ө чигдө р х ө н Санааг х ү лээж авч байсан мө р тлө ө , таньсангү й. -Чи х энийг авах нь вэ? гэж асу у ж байна. Санаа ү ү дээр шагайн х ар лаа. Аав х эдэн жаалу у дын ду нд инээд алдан то гло ж байна. Тэгжто гло х о д сах ал нь шө р вө лзө н, гү йх эд шал до р гих шиг бо лно . -Хү ү е Зандр аа! То мо о то й бай! гэж багш аавыг зандр аад A Санааг юм х элсэн юм шиг / -Алиныг гэнээ? гэж давтан асу у в. -Тэр сах алтай. жаалыг. гэж баах ан ичисх ийн до ло о во р х у р у у гаар аа заалаа. -Зандр аа, яваар ай! Гэр ээс чинь х ү н ир сэн. Май чих р ээ! гэж баавгайт чих эр нэгийг ө гө в. Тэгэх эд аавын баяр ласан гэж жигтэйх эн. Тийм то м х ү нээс гар амгү й зан гар ган гу р ван у даацо вх р о о д, эгээ л Санаа цэцэр лэгт байх даа тэгдэг шиг багшийн гар аас чих р ийг бу лаах шах ам авсны дар аа нө гө ө бу лан тийш гү йн о чиж зү гээр то гло ж байсан Со ёлмааг гижигдэн у нагаад,Бо лдо о гийн то гло о мыг ну р аасны дар аа « ү гү й ер яасан зү ггү й мо нш вэ? Зү гээр байсан х ү ү х дийг у йлу у лаад!» х эмээн загну у лж байж сая гар ч ир эв. -Энэ х ү ү х дийн до ту у р х у вцсыг со лимо о р бо лжээ. Ну сны алчу у р ыг ө ө р ө ө р нь у гаалгаж су р га!Бас х о р мо гчийг нь индү ү дээр эй. Ар ав х ү р тэл то о лу у лж су р га! гэх члэн багш нь яг л Санааг ээжид нь зах идаг шигээ зах иж яву у ллаа. Дө нгө ж нэг юм тэсэж байж багшийн ү гийг ду у лангу у таа л тэр х у вцасны ө р ө ө нд шу у гилдажбайгаа жаалу у д р у у ту у лай шиг л дэгдэн о р ло о . Тэгээд Алимаагийн сандлыг у нагаж, Баяр ын ө мсө ж байсан гу тлыг авч зу гтаах зэр гээр х эсэг ү ймү ү лсний х о йно сая ө ө р ийнх ө ө шү ү гээго нго йлго в. Хэр эв тэнд байгаа юмсыг о ло н х ү н х ар сан бо л лав айсандаа бо ло о д гэдр эг у х р ах байсан. Өмд гу тлаа нэгэн до р х у мх ин тавьсан нь ер дө ө л р езинэн бө мбө г шиг х аалгаарө нх р ө н о р ж ир лээ. Бас пальто нь дээр ээс нь у наж, нэг гу тлын инээд нь ту н их х ү р сэн байр тай у лаан х элээ у нжу у лан инээх маяг ү зү ү лжээ. Энэ бү х нийг х ар аад Санаа ичиж байсан бо ло вч нэгэнт ө ө р х ү нийх биш, ө ө р ийн л аавбо ло х о о р х у вцаслах аас биш яах вэ. Гэвч, аав нь Санаагийн багынх ыг яг ду у р иасан х ү ү х эд бо лсо н бо ло х о о р х элсээр байтал гу тлаа бу р у у х ар у у лж ө мсө ө д, х о р ьсо о р байтал эр х ийх у р у у гаа амандаа х ийн амтар х ан х ө х ө ж гар лаа. -За битгий тэг. х у р у у нь му у х ай бо лчих но . за битгий. гэх члэн Санаа х ичнээн гу йгаад чнэмэр алга. Хар ин бо лих ын Л о р о нд х ээв нэг, « Тэгвэл би яавлаг иднэ!» гэж зү тгэж байна. -За, за. тэгнэ, явъя. гэх ээс ө ө р ү г Санаад о лдсо нгү й. Тэгээд маш их ичсэнээс нү ү р х ийхгазр аа о лж ядаад, бу шу у х ан л гар ах ын тү ү с бо лж аавын гар аас бар аг чир эх шах ам х ө тлө н х о лдло о .