ᠡᠮᠦᠨᠡᠬᠢ ᠥᠭᠦᠯᠡᠯ 《ᠠᠪᠤ ᠴᠡᠴᠡᠷᠯᠢᠭ ᠲᠤ ᠣᠷᠣᠭᠰᠠᠨ ᠨᠢ》 ᠳ᠋᠊ ᠭᠠᠷᠮ᠎ᠠ .pdf

Өмнө х ө гү ү лэл Бо лд гэж нэг со нин х ү ү х эд байдаг. Тү ү ний до тны найз о х ин нь Цэцгээ юм. Өнгө р сө н зу ны амр алтаар би Бо лд Цэцгээ х о ёр то й саалийн бр игад дээр у у лзаад о ло н дах ингу йж байж тэмдэглэлийг нь у ншсан юм. Энэ тэмдэглэлд тэр нэгэн зу ны явдлу у дыг бичсэн юм билээ. Энэ тү ү х ийн зар им х эсгээс яр ья. Хар ин та нар Бо лд, Цэцгээ х о ёр т талар х лаах ү р гээр эй. Учир нь х о жим би ө ө р сдө ө с нь зө вшө ө р ө л авсан юм шү ү . За у ншигч минь та бидний ө мнө но го о н х автастай гу р ван дэвтэр байна. Эх элье. Цэцгээгийн тэмдэглэл Өнө ө дө р 6 ду гаар сар ын 3 . Гадаа су у гаад тэмдэглэл х ө тлө х ө д мө н го ёо ! Цэвэлмаа багш бидэнд х элэх дээ, тэмдэглэлх ө тлө х их сайн байдаг гэсэн, нээр ээ х о жим у нших ад со нин байдаг байх шү ү . Өнө ө дө р , би ө глө ө нө ө с аваад л дандаа баяр тай байлаа. Цө мийг нь тэмдэглэе. Өглө ө Цэвэлмаа багш биднийг ангид цу глу у лаад зу ны даалгавар ө гө в. Тэгээд: -Хү ү х дү ү д ээ! Хо ёр сар ын дар аа бид ах иад у у лзана, тэгэх эд х эн нэг нь даалгаварбиелү ү лээгү й байж нү ү р ээ у лайлгав зай! Сайх ан амр аар ай. Аав ээждээ сайн ту слаар ай! гээд: -Зу ных аа даалгавр ыг биелү ү лээд, зу н бү гдээр ээ нэг нэг ажил х ийчих сэн ир эх эд чинь багш ньяасан их баяр лах бо л о о . гэлээ. Би амр алт эх элсэнд зө ндө ө баяр лажээ. Багшийг зах иас ө гч байх х о о р нду у р сэмээр х энх у вьх андаа инээд алдаж, ингэж их баяр ласнаасаа зү ггү й х ө дө лж байв. Тэгээд Бо лдыг шо гло мо о р санагдаад явчих лаа.Өвр ө ө сө ө эгчийн нэх мэлийн зү ү г гар гажЧимэгээд: / -Чимэг ээ! Би Бо лдыг сү ү лтэй бо лго х у у ? гэв. Тэр , миний у р даас гайх сан янзтай х ар снаа: -Яаж? гэж асу у в. -Хар аа! гэж нэх мэлийнх ээ зү ү г ү зү ү лээд х эсэг цаас шир ээн до тр о о с гар гав. Би сэмээр х энБо лдын бү сэнд х ү р ээд нэх мэлийнх ээ зү ү г х атгаж ү зү ү р т нь цаас сү лбэв. Энэ нь их инээдтэй зу гаа байсан. Нээр ээ шү ү ! Бо лдыг х ө длө х ийн то о ло нго о р цаас нь шар жигнаж, Бо лд цар ай нь у лайгаадгайх сан шинжтэй эр гэн х ар на. Энэ ү ед би инээчих гээд амаа бар ивч бо лсо нгү й, тэсэж ядаж байв. Чимэг ч бү р байх гү й л дээ, нү ү р нь ү р чийж, тэссэн х эр нь бо ло х гү й х и х и х и гэнэ.Энэх эн ү ед аз бо лж багшийн яр иа ду у сав. Чимэгээ бид х о ёр зө ндө ө инээлдлээ. Бо лдыг бас х ү ү х дү ү д х ар ж эр эгтэй жаалу у д х ү р тэл х а, х а, х а инээлдээд, -Хар аач ээ Бо лдыг. -Хо , х о , х о -Сү ү лтэй бо лчих о ж. -Бө ө н сү ү лтэй мо р ь шиг. гэлцэв. Бо лд цар ай нь у лаалзгана шиг ту яар аад, зо всно о с ө нө ө зү ү г су г татан авлаа. Тэгээд над у р у уэгдү ү цсэн янзтай х ар снаа: -Чинийх ү ү ? гэв. -Минийх . Тэр , х эсэг ду у гү й зо гссо но о зү ү г эр гү ү лж то йр у у лж х ар йад -Энэ зү ү гээ надад ө гө ө ч! -Чи яах нь вэ? гэж би со нир х о в. -Хэр эг бо лно . Нээр ээ шү ү !. гээд Бо лд: -Зү ү гээ х аячих сан юм. Олдо х гү й байна. Над ө г л дө ө гэж гу йв. Эгчийн ө гсө н юм бо ло х о о рх ар амсалтай байсан бо ло вч Бо лд сайн жаал бо ло х о о р би татгалзсангү й ө глө ө . Тэгээд ч би ямар х эр эглэж байгаа биш. Бо лдо д тэр зү ү яагаад х эр эгтэй юм бо л о о ? Энэ х о о р о нд Бо лдын ту х ай тэмдэглэе. Өнгө р сө н намар тэр манай ангид шилжиж ир сэн.То мчу у лын яр их нь бо л, Бо лдын г аавын дү ү нь энд, манай су манд байдаг аж. Тэгээд дү ү тэйгээ нэг до р амьдр ах гэж Баяндэлгэр су мнаас манай Эр дэнэ р ү ү ир сэн юм гэлцэнэ.Ээж нэг у даа надад тайлбар ласан нь: -Хү н настай бо ло о д ир эх лээр ээ о йр ын садангаа мө р ө ө ддө г л дө ө . Тэр нь ч дээр байдаг.Ингэх лээр Шар ав гу ай дү ү гээр ээ х ү ндлү ү лэх гэж нү ү ж ир ж л дээ. Чи дү ү гээ х ар ах ду р гү й байдаг шү ү . Хэр эв тү ү нийг х айх р амжгү й байвал х о жим дү ү чинь настай бо ло о д чамайгх ү ндлэх гү й бо лчих о ж мэднэ шү ү ! гэсэн юм. Энэ ү гнээс х о йш би их айдаг бо лсо о н. Дү ү гээр ээ х о жим ө ө р ийгө ө х ү ндлү ү лэх ийн ту л ө дө рбо лго н салх инд зу гаалу у лж то глу у лж эгчид ту салдаг бо лсо н. Тэр битгий х эл, нэг у даа эгчийн байх гү йд дү ү гээ би х у у р айлж, тэгээд х ичнээн их магтагдсан гэж санана. Эгч гэдэг мааньсу ман дээр байдаг эгч шү ү дээ. Бо лдынх манайх аас о до о х о лгү й ну тагладаг. Тэдний аав, ээжийг би нэг ч у даа х ар аагү й. Чимэгх элэх дээ бо л их сайх ан зантай ө вө ө байна лээ гэсэн. Өвдгө ө х ү р сэн сах алтай, дандаа инээсэн, х ү ү х дэд их х айр тай, то лго йг нь илж, ү нсэж, их го ёюм яр ьдаг тийм ө вө ө бо л у у , тийм ч байх аа даа. Бо лд бид х о ёр цу г явах бо лло о . (Аав, Бо лдын мо р ийг авчир сан юм). Бид х о ёр су мын бар у у н х ажу у то йр о нгу у т Баянго лын у у дам талбиу н х ө ндийг ө гслө ө . Минийбо р мо р ь х эзээ х эзээгү й давх их ад бэлэн, до р о о тэсэж ядан дү ү х элзэнэ. Ху р дны мо р ь л до о . Бо лд саар ал гү ү у наж явав. Тэр нь далан дээр ээ х ө ө р х ө н загалтай, жо р о о у дмынх юмсан.Гэлээ ч миний мо р ийг у р алдаанд гү йцэх гү й гэж би бо до о д х о р х о й х ү р ч Бо лдыг ө дө в. -Бо лд о о ! -Аа. -Хо ёу л у р алдах у у ? -Тэгье гэж Бо лдын нү д ү зтэл сэр гээд ир лээ. Хо ёу л гийнго о ло н мо р индо о ташу у р ө гө в. Бо лдын цар ай баяр тай гялалзана. Лав тү р ү ү лнэ гэж бо дсо н A байх аа. / Хө дө ө талын х ө р с х алцар сан замаар Бо лд бид х о ёр у р д х о йно о о р о н у р алдав. Гэвч миниймо р ь х у р дны мо р ь бо ло х о о р Бо лдыг бар аагү й х аяв. Зү р х то лго йн о р о й дээгү ү р намайг дах ин гар ч ир эх эд х о йно о с минь Бо лдын ду у х адаж: -Цэцэг ээ, х ү лээ. Цэцэг ээ!. гэх со нсо гдло о . Бо лдыго о ө р ө вдө ө д мо р иных о о амыг ар ай ядантатаж даваан дээр х ү лээв. Тэр гү ү гээ шавх ачсаар гар ч ир эх эд цар ай нь у лайж х алу у цсан байлаа. -Ямар х у р дан эд вэ! гэж ямар нэг бар ааны ту х ай яр ьж байгаа юм шиг « Эд» гэж нэр лээд Бо лдминий мо р ийг магтав. -Су мын наадамд у ядаг мо р ь л до о гэж би гайх у у лан: -Тав тү р ү ү лсэн юм! гэж х о ёр то о илү ү х элэв. -Үгү й ер . гээд тэр : -Тэгвэл ч их эд юмаа! гэлээ. Бо лд тийм зантай жаал л даа. Юмыг яр их аар аа дандаа « Эд» гэдэг. Инээдтэй. Анх ир ээдманай ангид су у ж байх даа Чимэгээд шо глу у лчих аад: (Шо гло х ч гэж дээ. Чимэгээ дээлийн нь ар талд « 5 » гээд л шо х о йго о р биччих сэн юм). -Яадаг эд вэ? гэсэн. Үү нээс х о йш ер нь юм бо лго нд шах ам « Эд» гэдэг ү г х эр эглэж явдгийг нь би мэднэ. .Бо лд бид х о ёр цааш явлаа. Манайх Цу у р айтад, Бо лдынх Чу лу у тад юм. Өнө ө дө р ямар сайх анө дө р байсан гэж санана. Тэнгэр маш сайх ан цэлмэг байв. Баянго лын у с энэ тэнгэр шиг л цэнх эр лээд, айлу у дын дү р с у санд ту саад бү р их со нин х ар агдана. Хү ү х дү ү д эр эг дээгү ү ргү йлдэнэ. Тэгэх дээ бү р жаах ан х ү ү х дү ү д байв. Тэгэх эд би чинь дө р ө вдү гээр анги тө гссө н то мо о о х ин байх гү й юу . Бо лд надтай чацу у . Энэ жил ар ван х о ёр то й. Гэх дээ тэр чинь надаасх амаагү й ө ндө р ө ө ! Лав Гаваа эгчийн ну р у у тай тэнцэх байх аа. Бо р о вто р цар айтай, х амар нь ч бас бо р . Нү д нь х ар ин х ар , то мо о то й жаал л даа. Би у р ьд нь ү зээгү й юм шиг ингэж Бо лдыг сайн ажигласнаа ө др ийн явдлыг асу у маар санагдав. -Бо лд о о ! -Аа. - Чи нэх мэлийн зү ү гээр юу х ийдэг юм бэ? -Хэр эг бо ло х л до о . гэж Бо лд их эмсэг ду у гар аад: -Сү ү лд би чамд юу х ийснээ ү зү ү лэмз. За юу ? « Загасны дэгээ л биз гэж бо до о д -За, за гэв. Тэгээд бид х о ёр салж, гэр гэр р ү ү гээ давх ив. Бо лд: -Манайх аар , о чо о р о й. Цэцгээ! гээд давх исан юм. .Ээж намайг х ү лээгээд л гэр ийнх ээ гадна зо гсо ж байлаа. Тэгээд у яан дээр намайг бу у нгу у т, тэвэр ч ү нсээд бө ө н баяр бо ло в. Би ээжийдээ ямар их х айр тай вэ! Хө ө р х ий, ээжий минь намайг дэр гэдээ су у лгаад нү д р ү үминь эгц шир тэж ду х ан дээр ү нсээд: -Миний о х ин ямар су р алцав даа? гэв. “Ду нд“ гэж би су лх ан ду у гар аад « Өө ижий ямар намайгзэмлэх юм биш» гэж бо до о д -Тэр нэг то о нь бо ло о гү й гэж тайлбар лав. -Му у л байна даа. Уг нь чи их сайн су р ах л ёсто й х ү н дээ о х ин минь. Му у л байна! гэлээ. -5 ду гаар ангид би заавал о нц су р на гээд ээжийгээ тэвэр ч -Ээж ээ! Надад х айлмаг х ийж тавьсан у у ? гэж асу у в. 6 ду гаар сар ыт 1 2 . Зө ндө ө о ло н х о но г тэмдэглэл х ө тө лсө нгү й. Гадаа зү ср ээ бо р о о шаагиж, х ү йтэвтэр байна. Ийм бо р о о нд нү цгэн гү йх эд со ньх о н байдаг.Чимэгээ бид х о ёр бү р жаах ан байх даа ийм бо р о о нд тэгж их гү йдэг байсан. Өчигдө р аав нэгдлийн тө вө ө с о р о й бо лсо н х о йно ир эв. Аав ер нь дандаа ингэж о р о йтто л явдаг юм л даа. Дар га бо ло х о о р их ажилтай байдаг юмбайна. Өнгө р сө н жил аав дар га / байгаагү й. Зү гээр нэг данс х ө тө лдө г л х ү н байсан. Тэр ажил нь аавд их зо х идо г байсан байх аа даа. Аав ө дө р жин, о р о йжин шалны ө р ний дэр гэд су у жнү дэндээ шил х ийгээд х у у чивтар (о до о х ү р тэл бий) сампинд то о бо дно . Бо до о д л байна. Бо до о д л байна. Тэгж тэгж нэг л цагт бө ө н баяр бо ло н бо со ж ир ээд: -Ай х ө , Ду лмаа, х о о л х алу у н у у ? гэдэг сэн. -Аав аа! То о ных о о х ар иу г о лсо н у у ? гэх эд минь -Олсо н, о лсо н гээд намайг ү нсэж: -Аль вэ, миний о х инд бас х о о л х ий! Аавтайгаа х амт су у ж идэг! гэнэ. Тэгээд л би аавтайгаа их юм яр ьж х о о ло о иддэг сэн. Хо жим нь би тэр их сампинддаг то о ныу чр ыг о йлго со н юм. Тэр нь тайлан гэдэг юм байж. Аав тэр ү ү гээр л ө ө р ийнх ө ө бр игадын ажил сар даа ямар байсныг гар гаж чаддаг юм байж. Үү нээс х о йш би аавыгаа гайх амшигтайх ү н гэж бишир дэг бо лсо н юм. Одо о аав дар га. Нээр ээ ийм Хэр сэнгийн даваа шиг ө ндө р ну р у у тай, ө р гө н цээжтэй, зө ө лх ө нмө р тлө ө цаанаа су р гамжтай х ар цтай, юм яр их аар аа ко мбинатын яндан шиг бү дү ү нээр ду у гар ч яр ьдаг ийм х ү н дар га бо ло х о о р их зо х идо г байх аа. Улсу у д тү ү ний ү гнээс зө р жчадах гү й, над шиг битү ү х эндээ г жаах ан айдаг бо л у у даа. Аав гадаа мо р ио чө дө р лө ж, эмээлээ бар ин о р ж ир ээд ташу у р аа го зо йлго н дээр нь эмээлээ то х о ж гэр ийн х аяанд тавив. -Яасан их о р о йто х юм, Бу ян минь! гээд ээж цо г дээр жигнэсэн цай х о о ло о ө мнө нь тавив. -Ажил гэдэг далай. гэснээ аав: -Хө гийн юман дээр ээс мар гаад х у р ал су нжр у у лчих лаа. Энэ х о р во о д мө н х ачин юм их байхюм. гэж х албага авав. Би х эдийн о р о ндо о о р чих со н байсан ту л 4 дү гээр ангийн то м су р агч х ү ний ёсо о р тавьтар тайх ан х эвтэж байв. Сэмээр х эн яр иаг чагналаа. -Юу бо ло в? гэж ээж их л со нир х со н янзтай асу у санд аав х о о л амандаа ү мх сэн мө р тө ө : -Өнө ө х . Шар ав гу ай. гээд зажилж: -Хо нь нэмж авъя гээд. инээдтэй эр ээ. -Эр ү ү ө вдө гтө ө ту лсан байж гу р ван зу у н х о нь зу ны у лир алд маллана. Саалий нь саана. Сэтгэлзо во лгү й, ө гө ө тө х , яах ыгаа бид мэдэж байна гээд. -Үгү й ер дө ө , х эцү ү ө вгө н ө ө дө ө гэж ээж яг л х у р ал дээр нь х элж байгаа юм шиг х элээдаавын х эдийн х о о со лчих со н аяганд х о о л х ийв. (Ээжий дандаа ингэж аавыг х о о лло х ү ед нь дэр гэд нь ир ж су у даг юм. Нээр ээ, тү ү нд их х айр тай байх аа. Надаас илү ү ч х айр тай юму у бү үмэд). -Мар гаж, мар гаж, сү ү лд нь яах вэ дээ нэмж ө глө ө . Улсу у дын гайх сан гэж. Өвгө н х элэх нь: -Хү ү су р гу у лиа тар аад ир сэн, о до о бо лно . Хү ү минь бидэнд ту сална. Хамаг ажлыг миньх ийдэг х ү н л гэх юм. Тэгтэл х ү ү ч яах вэ, х ү ү л байж. Тэр чинь х о нь х ар иу лаад явж чадна. Ишиг х у р га х ар иу лжчадна. Саалийн талаар ямар юманд нь ту с бо ло х вэ дээ. Эмгэн нь тавь гар сан х ү н бий. Оло н х о нь саана гэдэг чинь тийм амар юм биш биз дээ. Гэтэл зү тгээд бо лдо ггү й. Эцэст ньнэгдлийн дар га До но й гу ай: / -Бр игадынх нь дар га юу гэх нь вэ, ү гийг нь со нсъё гэв. Би яах вэ дээ, х эсэг бо дло о . Тэгээдэцэст нь: -Шар ав гу ай ө ө р ө ө ө ө р тө ө итгэснээс л ингэж байгаа биз. Хо нь нэмж ө гье л дээ. Юу нь бу р у убайх вэ? Үнэх ээр дийлэмгү й бо л бу цаагаад л авна биз. Эсвэл х ү н х ү чний ту слалцаа ү зү ү лдэг ч юму у ?. гэв. Дар га инээмсэглэж то лго йго о до х ио д: -За асу у дал ду у слаа. Бу янгийн х элснээр бо ло г. гэсэн. Хү мү ү с тар ж, х о о р о ндо о бас л мар гав.Би Шар ав гу айнд о чо о д х о нь х ү лээлцэж ө гө ө д о р о йтчих ло о . Жаал х ү ү нь ер нь ажилд сайн бо ло лто й шү ү . Айх тар тар х и юм даа. Онц су р даг гэнэ шү ү дээ. Хэцү ү эр ээ гэв. Энэ яр иа над их со нин байлаа. Бо лдын аав зо р игто й х ү н юм даа. Ийм зо р игто й х ү н чинь юу г ч дийлнэ дээ. Багш нэг у даа надад х элэх дээ, -Зо р игто й бо л юу г ч дийлнэ шү ү . Зо р иг байвал бү х нийг ялна. То о бо до х до о л чи зо р игто й бо до ж бай. Юм су р ах аасаа айдаг, шантар даг х ү н бо л зо р игму у тай, му у х ү н гэсэн. Үү нээс х о йш би ү нэх ээр то о нд зо р игто й бо лсо н бо ло вч гэм нь о до о бо лто л ду ндаас дээш дү н аваагү й л яваа юм. Бо лд бас зо р игто й байх аа. Хэр эв зо р иггү й бо ло нц су р ах гү й л дээ. Нээр ээ тийм! Яаж нэг му ндаг зо р игто й бо лъё до о . Тэгвэл чинь то о нд о нц гар аад л, х ү н бо лго н намайг магтаад л. Ор о й бо лто л би юм бо до ж х эвтлээ. Бо р о о о до о бо лто л шаагисаар л. Но р со н дээвр ийг бо р о о ны ду слу у д балбаж, намайг нэгэнжигдийн авиагаар аа бү ү вэйлэв. Аав лаа бар ьж ах иад л данс мансаа дэлгэлээ. Хө ө р х ий аав минь у нтаж амр аасай даа. Бо р о о , бо р о о . нэгэн жигдийн авиагаар намайгбү ү вэйлнэ. Миний нү дний ө мнү ү р со нин со нин бо длу у д у р саж байгаад нэг мэдэх эд би таг у нтаж о р х ижээ. Өнө ө ө глө ө би ээжээсээ гу йж Бо лдынд о чих зө вшө ө р ө л авлаа. Амр алт эх лээд зө ндө ө у дчих санбайх ад би ө дө р ту ж г гэр тээ л байдаг байв. Ядах даа манай х о то д ү ер х ээд то гло мо о р х ү ү х дү ү д байх гү й л дээ. Ганцаар аа байх аар ө ө р ийн эр х гү й у йдах юм. Яг багшийн х элсэн шиг. Багшминь биднийг нэг у даа цу глу у лж, со нин юм яр ьсан, тэр нь нө х дө ө сө ө тасар ч ганцаар дсан х ү ний ту х ай байсан. Тэр нь тэгээд х ү нтэй нийлэх гү й гэж шийдээд х о ло о о йд о чиж амьдар дагюм. Өдө р ир эх ту там х ү н амьтантай у у лзах юмсан гэж бо до гдо о д л х ө ө р х ий амьтан их зо вно о . Тэгээд сү ү лдээ ганцаар аа амьдар ч чадах гү й бо ло о д танил нө х дийндө ө о чдо г. Багш энэзо х ио лыг яр иад: -Хү н чинь их нийгэмч амьтан юм шү ү . Хү нтэй нийлэх гү й ганцаар аа явж чадах гү й гэсэн юм.Нээр ээ би тү ү н шиг х амт то гло х нө х ө д байх гү й байвал у йтгар тай байна л даа. Тэгээд би Бо лдто й у у лзах аар явлаа. Намайг о чих о д яг ү дийн х о нь х о то лж байв. Тэгээд даваан дээр ээс х ар ах ад х ашаатай х о нь,ёсто й л нэг ээжийн гэзэгний су вдан дар у у лга шиг со ньх о н х ар агдаж байв. Намайг у яан дээр мо р ио у ях ад Бо лд баяр лачих сан гү йж ир лээ. -Сайн у у ? гээд тэр -Еэ, яасан сайн юм бэ! Цэцгээ би чамайг ир эх байх гэж бү р эр тнээс х ар сан юм. гэж гар ыгатгав. -Манайх энэ. гэж, Бо лд о ло н гэр ү ү дийн х амгийн бар у у н талын гэр ийг заагаад: -Ээжий х о то н до то р байгаа. Би ч бас гар ах ёсто й юмсан. Чи намайг х ү лээнэ биз дээ. Биу дах гү й. Тэгээд х о ёу лаа зө ндө ө юм яр ина. Хо то д байдаг ах надад их со нин зу р агтай но м яву у лсан. Чи ү зээд х ү лээж байгаар ай гэнэ. Бид х о ёр гэр т о р ло о . Тэднийх чинь то х ило г айл юм л даа. Хо ёр то м жаазтай. Го ё о р то й,эр гү ү лэг нь шинэх эн, авдар нь бас тийм х у у чин биш. На