6. ᠪᠡᠯᠡᠭ 《ᠠᠪᠤ ᠴᠡᠴᠡᠷᠯᠢᠭ ᠲᠤ ᠣᠷᠣᠭᠰᠠᠨ ᠨᠢ》 ᠳ᠋᠊ ᠭᠠᠷᠮ᠎ᠠ .pdf

6 . Бэлэг Шинэ жил бо лло о . Аав, ээж х о ёр нь жаах ан х ү ү х эд бо лсо н бо ло х о о р о х иду у д гэр ийнх ээ тө вду нд сү лд мо д зо о ж ө нгийн гэр лээр чимлээ. Бас элдэв то гло о м дү ү жилж, х ө вө нгө ө р цас х ийж го ёло о . Тийм сайх ан сү лд мо дыг х эр эв гаднын жаалу у д х ар сан бо л гэр бү р тээ л ингэж чимэхюмсан гэж санах сан биз. Хар ин аав сэтгэлийн х ө дө лгө ө н их тэй х ү ү х эд бо лсо н бо ло х о о р ү ү дний ту с газар х о ёр , сү лд мо дны дэр гэд гу р ван у даа дэвх р эн. баяр ласнаа илэр х ийлээд гэр элчимгү ү дийн х эр зэр эг го ё бо ло х ыг ү зэх ийн ту л х у р у у гаар аа ту с бү р ийг нэг у даа х атган автал, нэгэн у лаан бө мбө лө г мо до нд му у бэх лэгдсэн байснаас аавын гар ын аяыг даах гу йсанжигнах даа му лтр ан у наж, шалан дээр бу даа бо ло в. -Яаж байна аа? Хайр ан, х амгийн то м, го ё юмыг. гэж ээж шо гшр о в. Аавын цар ай ялигү йх эну лайсх ийгээд до о шо о бө х ийн шилнү ү дийг тү ү ж эх эллээ. Шинэ жилийн о р о й бү х х ү н нар гиан х ө гжө ө нтэй байдаг бо ло х о о р Санаа, Цэцгээ х о ёру у р ласангү й. Хар ин ч бу тар сан шилнү ү дийг х аман цэвэр лэж, сайх ан х о о ло о р аав, ээж х о ёр ыг дайллаа. Өглө ө нь бо л, то м х ү ү дий дү ү р эн бэлгийг тэр х о ёр т гар ду у лаад: -За ингээд гэр тээ байгаар ай. Сайх ан то гло о р о й! Сү ү лд бид цө мө ө р ө ө цир к ү знэ. Ахдү ү гийндээ о чно . Тэгэх дээ ө нө ө биш, / мар гааш гэв. Хэр эв тийм бэлгийг ө ө р х ү ү х эд авсан бо л, айлаар о р но гэж бо до х нь байту гай, бар ж идмээр гү й их зү йл байсныг то о чо о д яах вэ?Наад зах нь алим, мандар ин, мо дто й чих р ээс ө гсү ү лээд нанжин чавга, нар х амба х ү р тэл байсныг яах вэ. Гэтэл бэлэг аваад цаг ч бо ло о гү й байтал мань х о ёр т айл х эсмээр санагдажэх эллээ. -Бид х о ёр гадаа то гло о д ир ье? гэж ээж о х идо о со о гу йв. -Тэг, тэг! Хар ин битгий х о л яваар ай! гэж Цэцгээ санаандгү й зө вшө ө р ө в. Тэр х о ёр ч малгайпальто го о ө мсө ө д гар ч о дло о . -Одо о х о ёу лаа яах ав? гэж аав асу у ж байна. -Хо ёу лаа айлд о р ъё. ү гү й, х о ёу лаа ч гэж дээ чи эх лээд Шар ав гу айнд о р . би чиний х о йно о сх айсан х ү н бо ло о д о р ъё гэх члэн ээж, Цэцгээ л яг багадаа заль гар гаж байгаа юм шиг х элэв. -Го ё о о , го ё о о , го ё о о ! х эмээн аав, х о нгилын х ананаас шавар у натал цо вх р о о д, х ү ндтү лх ү ү лсэн юм аятай, гэнэт у х асх ийх дээ Шар аа гу айн ү ү дээр су м шиг л шу нгинаад о р ло о . -Аяар , аяар ! Наад х аалга ү ү дээ зө ө лх ө н х аа! За чи чинь ингэх эд х эний х ү ү х эд билээ? гэжШар ав гу айн эмээ нү днийх ээ шилийг ду х ан дээр ээ авч тавиад асу у в. -Би. би. гэж аавыг х элж ду у саагү й байтал, х аалга о нго йж ээж о р ж ир лээ. -Сайн байна у у , эмээ? Тавтай амар ч байна у у ? гэх члэн ээж яг л су р гу у лийн х ү ү х эд шигцангину у лан мэндлэв. Тү ү ний энэ эелдэг мэндчилгээ эмээгийн сэтгэлд их эд таалагдсан бо ло лто й инээмсэглээд,нү днийх ээ шилэн дээгү ү р х ар ж, шү ү гээ р ү ү о чло о . Тэгээд « Эд нар ер нь их ө лссө н амьтад байх » гэж бо дсо н бо ло лто й х о ёр х о ёр бу у з авчир ч, аав, ээжийн то ссо н алган дээр тавиад -Хм. Манайх цагаан сар аар л бэлэг ө гдө г юм шү ү дээ, х ү ү х дү ү д минь. Тэгэх эд л ир ээр эй гэв. Аав ээж х о ёр гар лаа. Сайх ан х о о л идчих сэн бо ло х о о р бу у зыг идэх гэдэг мө н х эцү ү , бас х аяжбо ло х гү й, эмээ го мдо но . г Халаасандаа х ийе гэтэл то сто й. Нэг х ар сан чинь аав, ө нө ө х бу у зыг ну сных аа алчу у р анд бо о ж байна. -Чи яах нь вэ? -Уу р ын х о о ло йн до о гу у р ну у ж о р х иё гэнэ. -Тэгээд яах гэж? -Яах ав, су ү лд авах гү й юу ! Ээж тэгээд бо до в « Нэгэнт л айл х эсэх юм бо ло х о о р тэгсэн нь дээр шү ү дээ» гэж бо до о д х о ёу лбо о со н юмаа у у р ын х о о ло йн ар д эвтэйх эн тавиад гү йлдэн гар лаа. Энэ у даад бо л аав тү р ү ү лсэн ч ү гү й, шу у д л х о ёу лаа явж, эх лээд Дамба гу айн байдаг зэр гэлдээх аалганы зу р гаан айлыг гү йцээгээд дах иад явах даа зү ү н х аалганы Зэвгээ гу айнх аас авах у у лаад, х о ёр ду гаар х аалганы Хо р о лбадам, таван давх р ын Тамжид эгчийнх ээр х ү р тэло р о в. Тэгээд гэр тээ ир эх дээ ямар амьтад ир сэн гэж бо дно ! Эгээ л нү ү р ам то с х ө лс х о ёр тх алтар даж, их идсэнээс у у р ын тэр эг шиг амьсгаадсан амьтад бо лсо н байлаа. Хү мү ү сийн ө гсө н ёо то н чих эр , алим талх , ду гу й бо о выг х алаасандаа багтааж ядаад, бо ло х гү й бо ло х о о р ньгаду у р ө мднийх ө ө х алаасанд тү нтийтэл х ийснээс, х эр эв зу р гийг нь зу р ж гэм, ёсто й л нэг гах айр х у у маягийн дү р с гар ах байсан даа. За энэ ч яах вэ, бас бага х эр эг. Мар гааш нь Халтар ах ынд о чо о д тэдний х ашааны айл бо лго ныггү йпээж, Тү мэн ах ын ганц бие х ө гшнө ес бэлэг авна гэж аав яг л Санаагийн багынх шиг у р у у лаа у нжу у лан зо гссо н зэр эг ч бас яах ав. Нө гө ө дө р нь аав, ээж х о ёр бэлэгнээсээ бо лж ямаршу у гиан дэгдээсэн гэж бо дно . Уг нь их ү ймээн бо лго н ялих гү й юмнаас эх элдэг шү ү дээ. Хо ёу лаа яг л нэг гэр ийн х о ёр шиг, цу глу у лсан бэлгээ шир ээн дээр дэлгэн х у вааж байсан юмбайж. Тэгтэл х ар саар байтал ээж, нэг мо дто й чих р ийг ө ө р ийнх ө ө х у вийнх р у у х ийчих эв гэнэ. Тэр нь тэгээд яг ч ү гү й, аавын ө ө р ийн нь тэмдэглэсэн мо дто й чих эр байсан ту л аавтэссэнгү й. / -Өгө ө д о р х и! Тэр чинь минийх ! гэж шу у д л ээжийн бэлэг р ү ү дайр ав. -Бо лио ч! Би чамд х о ёр алим илү ү х ийсэн шү ү дээ гэсний х ар иу д аав юу ч х элсэнгү й, х ар инө нө ө х чих р ийг шу у д бу лааж аваад ам р у у гаа х ийж о р х ив. -Аа ямар о нгир о о вэ! Хү н о р о нд нь алим ө гө ө д байх ад гэнгү ү тээ ээж, х ацар дээр нь зө ө лх ө налгадсанд чих эр нь амнаас нь му лтар ч шалан дээр у налаа. Тэгэх эд аав чих р ээ у нагасандаа х ар амсан, ээжийг бар ин авч, бө ө н шу у гиан дэгдээлээ. Хэр эв энэ ү ед Санаа, Цэцгээ х о ёр о р ж ир ээгү йсэн бо л юу бо ло х байсныг бү ү мэд. Хэдэн х о но г ө нгө р чээ. Бэлэг ч ду у сав. Аав цэцэр лэгтээ, ээж су р гу у льдаа явлаа. Нэг ө дө р аавнү д нь о р о й дээр ээ гар чих сан гү йсээр ээжид о чив. -Чи яав аа? -Бу у з!. Дө р вө н бу у заа мар тчих жээ гэж аав ду у алдлаа. Тэгэх эд ээж гал то го о ны ө р ө ө нд савсу у лга у гааж байсан юм байж. -Нээр ээ тэгж! Одо о х о н о чиж ү зье гэж х элээд х о ёу л гү йлдэн гар ав. Тэгээд х ар х у р даар аа о чсо нчинь юу х ар агдсан гэж бо до ж байна. Уу р ын х о о ло йны дэр гэд нэгэн гө лө г их эд цадсан байр тай зо гсо о д, х эл амаа до ло о ж байна. -Хм! Энэ гө лө г ну сны алчу у р бас идчих дэг юмаа? гэж аав, у у р ын х о о ло йны ар аар гар аао р у у лж ү зээд, тэнд алчу у р ч ү гү й, бу у з ч ү гү й бо лсо н байв. -Ямар х ачин юм бэ! гэж ээж гайх на. -Энэ тэгээд х эний но х о й юм бо л о о ? -Бо дво л эзэнгү й гө лө г биз. -Тэгвэл х о ёу лаа авч тэжээх ү ү ? -Бо ло х гү й. Но х о йд янз бү р ийн ө вчин байдаг гэж багш х элдэг. Энэ но х о й ө вчтэй байвал яана.Хар ин тэжээх ийн о р о нд х ааяа нэг идэх юм ө гвө л бо ло х юм. Эзэнгү й бо ло х о о р лав их ө лсө ж байгаа. За явъя гэж ээж х эллээ. Тэдний яр ьсныг о йлго о д идэх юм ө гө х у лс байна гэж бо дсо н байр тай гө лө г х о йно о с нь сү ү лээу нжу у лан дагалаа.