3. ᠣᠭᠤᠳᠣᠩ ᠬᠡᠭᠡᠷ᠎ᠡ 《ᠠᠪᠤ ᠴᠡᠴᠡᠷᠯᠢᠭ ᠲᠤ ᠣᠷᠣᠭᠰᠠᠨ ᠨᠢ》 ᠳ᠋᠊ ᠭᠠᠷᠮ᠎ᠠ .pdf

3 .Оо до н х ээр Тэндээс Баатар мо р ины х у р даар ө нө ө х х адтай у у лыг то йр о н давх ив. Намар цагийн алтар х агшар ө нгө тэй ганду у тал ду нду у р ийнх ү ү до вто лго н явах нь сэтгэлд таатай зо р иг сэр гэнэ. Хо т айлу у дын но х о д х о ёр гу р ваар аа х ар ван ир ж бо р го о х бо ло вч х ү ү гийн у насан о о до н х ээрмо р ь шандас сайтай ту л чих ээ х у лмайлган у р агшаа до вто лж, тү ү ний цо мбо н ту у р айны ир ээр чу лу у ү ср эн то о с дэгдээнэ. Хү нд мо р ь гэгч салшгү й х ань билээ. Тү ү ний до тр о о с Баатар ынх ар багаас бү р ижил дасал бо лсо н у нах ад но мх о н, о о до н сү ү лтэй энэ х ээр мо р ь бо л гайх алтай х ү лэг юмсанжээ. Тү ү ний х ү р эн даалимбан дээлийнх нь х о р мо й салх инд х ийсэж, дө р ө ө н дээр ээ бо со о явах адсэтгэлд нь бах тай. Баатар мо р ины амыг татан “мо р ио х айр лаж яв“ гэж аавынх аа х элснийг до тр о о бо до ж: -Аав мо р ио мэдэж яв гэсэн, бас ч явах зам х о л, о чих мо р ь ганц! гэж бо до в. Оло н аду у ту у сандайсны цэр эг явах нь нү дэнд х о р со лто й санагдах ту л: -Манай ну тгийн ар д о лны х амаг юмыг бу лаасан чамайг даа! гэж ө ө р ийн эр х гү й шивнээдгар аа зангидана. Нэг х ар вал, аду у ту у сан х эдээс цагааны х о ёр цэр эг таср ан давх иж явав. Одо о тэдэнтэй Баатару у лзах бу юу эсвэл зу гтаан о до х яах ыг ч сайн мэдэх гү й тээнэгэлзэв. Баатар ын нү дэнд аду у ны цаах на х эдэн тэмээ х ар агдах нь санаа авах у у лсан ту л тэр зү г мо р ио залан давх иваас у дсан чү гү й х ажу у д дө р ө ө х ангинаж цэр гийн х о ёр х ү н давх ин ир жээ. -И мальчик. кү лээх х эр эгтэй. мэднээ! гэж о р о с мо нго л ү г х о лин х элээд нэг нь мо р ийгцу лбу у р дан авав. Нө гө ө нь мо нго л х элтэйг бо дво л бу р иад бу юу нэгэн мо нго л ү ндэсний х ү н байсан бө гө ө днялганасан сайх ан зан гар гаж: -Миний дү ү х аачих нь бэ? гэж асу у санд Баатар тү гдр элгү й у р ьд бо до ж о лсо н ар гаа санаж: -Би тэмээгээ аваачна гэж х ар иу лав. -Чи х эний х ү ү х эд вэ? -Аавын х ү ү х эд. -Уу х ай аав чинь х эн бэ? -До нр о в? гэж Баатар х у длаа х элээд х элээ х азав. -Чи ө вө р тө ө юу х ийсэн юм бэ? -Чавх . -Чавх аар чи юу х ийдэг юм бэ? -Үү гээр зу р ам юму у о го тнын алиныг ч х ар важ алж бо лно . -Уу х ай чи о лныг алсан у у ? -Ху лгана дө р вийг алсан. / Баатар ыг тэр х о ёр бу у лган юм бү х нийг нэгжиж эх лэв. Ор о с цэр эг нь ө вр ийг нь у х аж у х аж х эдэн аар у у лыг нь гар гаад: -Оо ! гэж ду у алдсанд Баатар гар ааснь аар у у лыг нь авснаа гу р ван х эсэг бо лго н тэгш х у вааж ө гө ө д ө ө р ө ө бу сдыг ө вө р тлө в. Энэ нь тэр х о ёр ын санаанд то х ир со н бо ло лто й. Тэр дар у й бү сийг эр гү ү лэн ө гч: -Тэмээгээ аваад бу шу у х ар ь. Ийшээгээ ганц ч алх ам газар яву у лах гү й шү ү ! гэжээ. Баатар мо р до н исгэр сээр тэдгээр сү р эг тэмээний зү г явж ө глө ө . Хар ин нө гө ө х о ёр ө лө н цэр эг Баатар ын ө вр ө ө с авсан аар у у лаа амтар х ан идэх ээр су у ж ү лдэв. * * * Баатар тэмээнү ү дийг ту у саар нэгэн х ө тө л давмагц дайсны цэр гийн х о ёр х ар у у лын ду ндо р чих о в. Одо о зө вх ө н эр гэж бу цах аас л ө ө р замгү й бө гө ө д х эр эв бу цвал гэр тээ х ар их аас ө ө р ар гагү й байжээ. Мо р ь у наж х ө тлийн наана цаана х о ёр явж бу й эдгээр дайсну у дыг х у у р ч тэр х о ёр ын х о о р о нду у ргар вал ажил х эр эг бү тэх ийг бо до ж Баатар до тр о о “Үү гээр нэгэнт гар ч чадвал цааш аавын х элснээр у у дам х ө ндийг у р у у даж нэгэн мо дто й у у лын давна. Тэгвэл чө лө ө тэй бо лно “ гэжбо до в. Тэр х о ёр ын ду нду у р шу у д давх ин гар вал бо ло х бо ло вч бас ч бу у ны су манд ө р тө гдө ж мэдэхбайсан ту л ямар бо ло вч шө нийг х ү лээх ээр шийдлээ. Баатар тэмээнү ү дийг х ө ө ж цэр гү ү дийн дэр гэдү ү р элдсээр гар ав. Ингэх дээ шө нө гар ч бо ло хаятайх ан замыг шилэн о ло х ын ту л сайтар х ар ж тагнаж авлаа. “Шө нө бо лго ж байгаад тэмээнү ү дийг энэ жалга ө гсү ү лэн ту у ж тэр х ө тө л ө ө д гар гана.Дайсну у д тэмээг анх аар ах бий. Тэр ү еэр нь би ө ө р ө ө нө гө ө талаар тэр жалгыг ө гсө н гар ч энэ х ө тлө ө р даваад зу гтья“ гэж бо дсо н ажээ. / Тэмээгээ х ө ө сө ө р х ө тлийг даван о до х о д нар бар у у н тийш гу дайж х ө тө л дээр ээс х ар ах адө ө р ийн нь гэр ийн о йр о лцо о х то м у у л нэлээдгү й х о л сү ндэр лэн цэнх эр лэн х ар агдана. Баатар тэмээнү ү дийг ту у ж нэгэн гү нзгий жалган о р у у лаад ө ө р ө ө ө всний со нду у л тү шин х эвтэжмо р ио х эд х азу у лах гэж ө всө нд тавив. Удсан ч ү гү й нар шингэж тү ү ний эцсийн шар ту яа зү ү н у у лын о р о йд ту саад ар илсандбү р энх ий х ар анх у й залгав. Баатар бо со ж, мо р индо о мо р до о д тэмээнү ү дийг шавх чин х ө ө сө ө р ө др ийн ир сэн замаар бу цав. Өнө ө х жалгыг ө гсө н х ө тлийн х ажу у ө ө д гар тал бу у н ду у тасх ийнто лго й дээгү ү р су м шу нгинав. -Одо о бо лно !. гэж Баатар ө ө р тө ө х элээд мо р индо о ташу у р ө гч жалга у р у у о р о о д тү ү гээрө гсө ж давх исаар нэгэн х ө тлийг давж цааш мо р иных о о х у р даар давх илаа. Нэлээд явснаа сая “Одо о х эр эг бү тлээ“ гэж бо до ж мо р иных о о амыг таттал гэнэт тэр тээгээсх о ёр юм сү ү дэгнэн о йр то х шиг бо лсо нд Баатар айсандаа мо р ио шавх у у р дан “ө ө р ө ө мэдэг“ гэж зу гтаав. Тэр нь дайсны ө нө ө нэг эр гү ү л байсан байгаад бо дво л бу у ны чимээгээр х ө тө лдявдал бо лж байгааг со нсо ж мэдээд тэдэнд ту слах аар явж байсан тэр биз. Баатар мо р индо о ташу у р ө гө в. Оо до н х ээр у лам у лам х у р длан давх иж нэг мэдэх нээ тэр х о ёр ыго р су р аггү й х о л о р х ижээ. Одо о зо гсо ж чимээг чагнавал юу ч ду у лдсангү й. Хар ин тэр тээ алсад бу у н ду у ны бү дэгх эн чимээ со нсо гдо но . Баатар баяр лаж мо р иных о о х ү зү ү г илж: -Ай даа о о до н х ээр минь, би чиний х ү чээр авр агдлаа шү ү ! гэж сэтгэл х ө длө нгү йгээр шивнэв.