7. ᠣᠰᠣᠯ ᠲᠠᠢ ᠲᠣᠭᠯᠠᠭᠠᠮ 《ᠠᠪᠤ ᠴᠡᠴᠡᠷᠯᠢᠭ ᠲᠤ ᠣᠷᠣᠭᠰᠠᠨ ᠨᠢ》 ᠳ᠋᠊ ᠭᠠᠷᠮ᠎ᠠ .pdf

7 . Осо лто й то гло о м Хэр эв эр х эм у ншигч та ямар нэг х ү нийг но х о йто й ана мана но цо лдо ж, дээр до р о о о р о ну р алцаж, х ү ний х ашгир ах ду у , но х о йн гаслах бар аг саах алтын х эр ээс со нсо гдо ж байвал то гло ж байна гэж бо до х у у ? Аав но х о йто й то гло х до о чу х ам нэг ингэж х ашгир ч то гло до г х ү ү х эдбо лсо н юм байж. Өвлийн нэг нар тай ө дө р аав цэцэр лэгтээ явсангү й. Тэр гэр ийнх эндээ х элэх дээ « Би ө ө р ө өяваад цэцэр лэгтээ о чно . Хэнээр ч х ү р гү ү лэх гү й» гэх зө р сө н мө р тлө ө , яг замын ду ндаас бу цав. Тэгээд ө ө р ийн байшингийн до вжо о н до о гу у р яг л нэг зо лбин гө лө г шиг шу р гаж тэнд байсанмө нө ө х бяцх ан но х о йг о лж авснаа: -Гар ъя. Танай энд чинь эвгү й юм гэж но х о й найздаа х элэв. « Зө в шү ү !. Гар ах нь мө н.» гэсэншиг зо лбин сү ү лээ х ө дө лгө н зө вшө ө р ч байна. Ингээд х о ёу л гар лаа. Саях ан танилцаж, салшгү й найз бо лсно о ү зү ү лэх гэсэн мэт тэр х о ёрбайшингийн ө вө р нө мө р у р у у х амт явлаа. Үү нээс х о йш аав, но х о йг « Зо лбин» гэж нэр лэх бо ло в. Үнэндээ ч энэ нэр но х о йн х ү ү д таар сан бо ло лто й. Яагаад гэвэл нэр ээ со нсо о д Зо лбин,тэнгэр ө ө д х о шу у гаа ө р гө ж байгаад гу р ван у даа « х ав, х ав, х ав» гэж х у цлаа. Тэр нь чу х ам юу гэсэн ү г бо ло х ыг х эн мэдэх вэ. Ямар ч л байсан энэ нь аавд тааламжтай санагдсан бо ло х о о ртэр но х о йто йго о то гло ж гар ав. Эх лээд тэд х ө ө цө лдө в. Аав зу гтаж, Зо лбин тү ү ний х о йно о с х ө ө ж зу у х маяг ү зү ү лж, х эр эв у у рх ү р вэл ингэдэг юм гэж ү зү ү лэх гэсэн шиг, ө влийн нь пальто но о с нэгэн х эсгийг ө м татан х аяв. Гэвч аав ү ү нийг анзаар сангү й. Но х о йн х ү ү тэй то гло ж байгаа шу у гиант мө чдө ө сэтгэл ньх ө длө ө д эр гэн у х асх ийх дээ Зо лбинг ар ван алх ам газар т гасалтал шидэв. Гэвч Зо лбин до р х но о бо со ж / энэ у даад чадагдсаных аа х ар иу г авах аар у х асх ийх дээ, аавын газар у насан х ү зү ү нийо р о о лтыг гү зээ идэж байгаа юм шиг х эдэн х эсэг таслан х аячих аад, дах ин у х асх ийх дээ го ёлд ө мсдө г цэнх эр ө мдийг нь до ту у р х и ягаантай нь давх ар цо о ло х до о аавын гу яыг сү р х ийгэмтээв. Гэвч их о нгир со н ү едээ Санаа багадаа тэр зэр гийн юмыг то о дгү й ө нгө р ө ө дгийн адил аав анзаар алгү й, но х о йн х ү ү р ү ү дайр ан х о ёр чих ийг нь су натал атгаад, у сан х о о ло йных ана мө р гү ү лэв. Яг энэ ү ед х ү мү ү сийн инээлдэх ду у г аав со нсло о . Өө дө ө х ар вал у сан х о о ло й тавьж бу йажилчид ир ээд, но х о йн х ү ү тэй нэгийгээ ү зэж байгаа аавыг х ар ан инээлдэж байна. Тэгэх дээ тэд аавыг но х о йто й то гло ж байна гэж бо дсо нгү й. Хар ин « зо лбин но х о йто й ү нэнээсээ ү зэлцэжбайгаа юм байна, мө н ч эр элх эг х ү ү х эд ээ» гэж бо дсо н байж. Оло н х ү н х ар аад аав баах ан сү р дэн Зо лбинг тавьтал тэр х ар ин чих нийх ээ ө вдсө нд у у р лаж,энэ у даад аавын тавх айд х о ёр со ёо ных о о ү зү ү р ийг шигдтэл х азав. -Ёо , ёо , ёо ! гэж аав ду у алдан у налаа. Энэ сацу у х ү мү ү с шу у ду у р у у ү ср эн о р ж, Зо лбин ч амьнаана, там цаана зу гтлаа. Хү мү ү с аавыг гэр т нь х ү р гэж ө гө в. Но х о йн х ү ү тэй но цо лдсо но о с нү ү р ам нь шо р о о то о с бо лж, х у вцас х у нар нь но о р о йн х ү н х ар ах ын ар гагү й г бо лсо н аавыгСанаа, Цэцгээ х о ёр ду у алдан у гтлаа. Үнэндээ, Зо лбин нь гө лө г байсандаа о но ж, х эр эв то м но х о й байсан бо л пальто но о с нь алгадар ам газар у р ах нь байту гай, бү р ар ну р у у нь тэр чигээр ээ сү йдэж аав тавх айгаа шалбалах тө дий бо ло о д зо гсо х гү й, ө р ө ө сө н х ө лгү й ч бо ло х байсан юм у у , х эн мэдэх вэ. Но х о йто йто гло во л х о р мо йгү й гэдэг ч яг ү нэн шү ү .