4. ᠪᠡᠭᠡᠯᠡᠢ ᠪᠠᠨ ᠢᠳᠡᠭᠰᠡᠨ ᠨᠢ 《ᠠᠪᠤ ᠴᠡᠴᠡᠷᠯᠢᠭ ᠲᠤ ᠣᠷᠣᠭᠰᠠᠨ ᠨᠢ》 ᠳ᠋᠊ ᠭᠠᠷᠮᠠ .pdf
4 . Бээлийгээ идсэн нь Уншигч минь! Хэр эв х эн нэг х ү нийг ө мсө ж явсан гу тлаа х ээв нэг амтар х аад идчих эж гэвэлү нэмших ү ү ? Яагаад ч ү нэмших гү й шү ү дээ. Хар ин, ээж бо л ө мсө ж яваа бээлийгээ, зажилдаг бо х ины о р о нд их эд тааламжтайяа идчих дэг х ү ү х эд бо лсо н юм байж. Яг ү нэндээ Цэцгээжаах ан х ү ү х эд байх даа бас бээлий, пальто ных о о бо ло н даашинзных аа х анцу йг сэмлэн иддэг идэмх ий байр ын х ү ү х эд байсныг мар таж бо ло х гү й. Өвлийн х ү йтэн эх лэх эд Цэцгээ ээждээ сайх наас сайх ан х ээтэй, го ёо о с го ё нэх ээстэй но о со нбээлий авч ө глө ө . Тэр бээлийг х эр эв х ямгатайх ан х ү ү х эд сэн бо л бү тэн ө вө лжингө ө , тэр ч байту гай х о йто н ө вө л нь х эр эглэж бо ло х о о р тийм бө х сайх ан эд юмсанж. Гэтэл, бээлий аваадбү тэн х о но г бо ло о гү й байх ад ээж су р гу у лиас ир эх дээ, гар нь их х алу у цсан байр тай тэр бээлийний нэг х у р у у г цо о ло н сэнгэнэсэн агаар чө лө ө тэй г о р о х о о р бо лго со н байв. -Яаж байгаа нь энэ вэ, цо о шинэ юмыг. гэж Санаа ду у алдлаа. Гэвч, ээж бээлийгээ авч х о ёртийш нь чу лу у даад, юм х элсэнгү й. Мар гааш нь аав, ээж, Санаа, Цэцгээ дө р вү ү лээ х о лын у у ланд цасан дээр зу гаалах аар явлаа.Халу у н саванд цайтай, то р о н у у танд идэх юмтай явсан бо ло х о о р х эн нь ч гэсэн у у ланд о чо о д ө лсө х ийн ар гагү й байлаа. Аав Санаагийн багынх шиг зү тгэдгээр ээ зү тгэн чар га авч, ээжтэйх о ёу л гу лгаж гар лаа. Хар ин Санаа цана авч Цэцгээтэй у р алдан то гло ло о . Гэвч аав у даан то гло со нгү й, чар гаар то гло х нь тү ү нд со нир х о лгү й бо лсо н байр тай, х о ёргу тлаа х о о р о нд нь х эсэг зо до лду у лснаа ну р у у гаа ү ү р эн, цанаар гу лгаж байгаа х ү мү ү сийг х ар ах аар о чив. Хар ин ээж аавын х о йно о с х ар ж нэгэн х эсэг зо гссо но о чар гандаа су у н у у лыну р у у бу у х даа ингэж то гло х нь ү нэх ээр тааламжтай байгааг илтгэх гэсэн адил, цо о р х о й бээлийнийх ээ нэгэн х у р у у г тасдаад идчих эв. Ингээд аавыг цанаар гу лгагчдын ду нд ү ймү ү лж, х ү нд дайр у у лчих гээд бо ло х гү й бо ло х о о рСанаа, Цэцгээ нар х ө тлө н ээж дээр ир эх эд ээж ө мсө ж явсан бээлийнийх ээ ө р ө ө сний сү ү лчийн х у р у у г идэж ду у саад байв, Тэгээд цадсан юм у у яасан юм, му у х ай яр вайн, тэр х ү үнэх мэл эдийг цас у р у у бу цааж ну лимав. Энэ х эр эг ү ү гээр ду у ссан бо л ч яах вэ. Оло н х ү ний ду нд загнаж зэмлэлтэй биш. Хө ө р х ийСанаа, Цэцгээ х о ёр бээлийг нь х ар амсан нэгэнтээ шо гшр о о д, гар нь даар на гэсэндээ, зу заанаас зу заан х ө вө нтэй бээлийгээ тайлан Цэцгээ, ээждээ ө гө х ө ө с ө ө р ар гагү й бо лло о .Тэгээд ү дийн х о о л идэцгээв. Тэр нь гэвэл дээр нь бээлий нэмж идэх нь байту гай, дө р вү ү лээ идээд ч бар маар гү й амттайбо о в, чих эр , х иам бо ло н чанасан мах байлаа. Гэтэл, х о о л идээд цаг ч бо ло о гү й байтал ээж, Цэцгээгийн ө гсө н бээлийг чу х ам нэг цаасан зар лал иддэг ямаа шиг амтар х ан зажилж, бастү ү ндээ цадаагү йгээ х ар у у лах / гэсэн шиг сангийн чар ганы су р ан о о ср ыг шалчийтал зажилсан байлаа. Ийм идэмх ий амьтан х эр эв о ло н бо лсо н бо л, лав бээлий бо ло н малгай, тэрч баиту гай гу тал ү йлдвэр лэх гэж их эд зо во х со н биз.